Wieczorem, po męczącym dniu pracy, tak przyjemnie jest zrelaksować się przy filiżance pachnącej herbaty. Stawiamy czajnik, podgrzewamy wodę, zaparzamy herbatę. Napełniamy filiżankę сudownym napojem, kroimy cytrynę …
Ale dlaczego do parzenia herbaty Polacy z jakiegoś powodu używają naczynie, nazywane … czajnikiem? Od rosyjskiego słowa „czaj”? Spróbujmy to rozgryźć.
Prawdopodobnie polskie słowo „herbata” jest obcego pochodzenia, od „herba” (zioła, roślina). Przypominamy historię i ten fakt, że w przeszłości przez 123 lata większa część terytorium współczesnej Polski znajdowała się pod zaborem rosyjskim, dlatego herbata była tam długo pijana w rosyjskim zwyczaju z samowara (nawiasem mówiąc, słowo „czaj” również było powszechnie tam używane przez jakiś czas, ale nie zapuściło korzeni). Przy tym słowo „czajnik”, w przeciwieństwie do „samowara”, który sam wyszedł z użycia, pozostało.
Co ciekawe, na terytorium, które było pod zaborem Austrii i Prus, herbatę parzono w naczyniach zwanych „imbryk”. Teraz „imbryk” to ten mały fajansowy czajniczek, w którym robi się napar herbaciany. Ale wrzątek do herbaty w Polsce gotowany jest same w czajniku.

Вечером после напряжённого рабочего дня так приятно расслабиться за чашкой ароматного чая. Ставим чайник, греем воду, завариваем чай. Наполняем чашку чудесным напитком, нарезаем лимон…
Но почему для заваривания чая (herbaty) поляки используют посуду под названием… чайник? От русского слова «чай»? Давайте попробуем разобраться.
Вероятно, слово «herbata» (чай) у поляков имеет иностранное происхождение, от «herba» (зелье, растение). Вспоминаем историю и тот факт, что в прошлом 123 года большая часть территории современной Польши находилась под властью России. Потому чай там пили по русскому обычаю – из самовара (кстати, слово «чай» тогда тоже какое-то время было в употреблении, но не прижилось). А вот слово «чайник», в отличие от «самовара», который просто устарел как предмет обихода, осталось.
Интересно, что на территории, находившейся под властью Австрии и Пруссии, чай заваривали в такой же посуде, но под названием «imbryk». Сейчас же «imbryk» – это именно заварочный фаянсовый чайничек, в котором делают заварку. А вот кипяток для чая в Польше готовят именно в чайнике.

Co musimy mieć dla przytulnego picia herbaty:
Что ещё понадобится нам для уютного чаепития:
filiżanki – чашки
spodki – блюдцa
talerzyki – тарелочки
łyżeczki – чайные ложечки
serwetki – салфетки
cukier – сахар
cytrynę – лимон
ciasto – пирог
ciasteczka – пирожные
сukierki – конфеты
dżem – джем
kompanię przyjaciół – дружеская компания

Teraz – test dla intelektualistów: sprawdźmy naszą znajomość dziеł literatury światowej, gdzie jest opisano picie herbaty.
А сейчас – тест для интеллектуалов: прoверим наши знания произведений мировой литературы, в которых описаны чаепития: