ZNAKI INTERPUNKCYJNE

(Знаки препинания)

Myślnik

(тире)

Myślnik (Pauza) jest znakiem interpunkcyjnym w kształcie długiej kreski „—”. Ale w języku polskim ma trochę inne zasady użycia, niż w językach ukraińskim i rosyjskim.

Myślnika używamy:

• gdy zaznaczamy pominięcie domyślnego członu zdania, np. Wczoraj czułam się źle, dziś — lepiej.

• przed wyrażeniem, które wyraża w ogólny sposób to, co wcześniej scharakteryzowane było w sposób szczegółowy, np. Telefony, tablety, laptopy, inteligentne zegarki — nowoczesna technologia oferuje coraz więcej udoskonaleń.

• do oznaczenia momentu zawieszenia głosu, np. Środkiem ulicy toczyły się wozy, beczki, bryczki — tam i na powrót.

• w miejscach, w których pojawia się element nieoczekiwany, zaskakujący, np. Długo wchodził pod stromą górę. Ku jego wielkiemu zdumieniu — udało się.

• by wyodrębnić z wypowiedzenia wtrącenie, np. Jechał wtedy — o ile dobrze zapamiętałam — czerwonym samochodem.

• do wyrażania relacji między dwoma wyrazami:

– między wyrazami o znaczeniach przeciwstawnych, np. ciepło — zimno,

– między wyrazami oznaczającymi początek i koniec jakiegoś odcinka, np. trasa Warszawa — Poznań,

– jako znak zastępujący wyraz przeciwko, np. mecz Wisła — Legia,

– między liczbami oznaczającymi wartości przybliżone, np. widziałam ten film 2 — 3 razy,

– zastępuje określenie od — do, np. prosimy o dokonywanie wpłat w dniach 15 — 20 listopada,

– zastępuje słowa czyli, to, formy czasownika być (w definicjach).

• by uniknąć dwuznaczności wypowiedzi, np. Przed zawodami skoncentrowany był na jednym — zwycięstwie,

• stosujemy także w dialogach, gdzie każdą wypowiedź bohaterów możemy rozpocząć pojedynczym myślnikiem.

Тире – это знак пунктуации “–”. Но в польском языке у него немного другие правила использования, чем в украинском и русском.

Используем тире в польском правописании:

• когда отмечаем пропуск слова по умолчанию;

• перед выражением, которое выражает в общих чертах то, что ранее было подробно охарактеризовано;

• чтобы отметить момент приостановки;

• в местах, где появляется неожиданный, удивительный элемент;

• чтобы выделить вставку фразы;

• выразить связь между двумя словами:

– между словами с противоположными значениями;

– между словами, обозначающими начало и конец пути;

– между словами-противостояниями;

– между числами для приблизительных значений;

– заменяет срок с – до;

– заменяет слова czyli, to, być (в разъяснениях).

• чтобы избежать двусмысленности;

• также используем в диалогах, где можем начать каждое утверждение героев со знака тире.